آسمان‌خراش‌ها چطور نیویورک را غرق می‌کنند؟ | یک تحقیق جدید درباره خطر غرق شدن شهرها
تاریخ انتشار: ۲۸ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۷۷۳۵۷۳
به گزارش همشهری آنلاین و به نقل از ساینس الرت، نیویورک در حال فرو رفتن در زمین است و آسمان‌خراش‌هایش مقصرند. این یافته‌های یک مطالعه جدید است که زمین‌شناسی زیر شهر نیویورک و داده‌های ماهواره‌ای را مدلسازی کرده که در آن رد فرو رفتن نیویورک در زمین نشان داده می‌شود.
این نشست تدریجی یا فرو رفتن ناگهانی در زمین زمانی اتفاق می‌افتد که رسوبات نرم جابه‌جا شوند، یا بارهای وارده به زمین فشار وارد می‌کنند و آن را به عمق بیشتری می‌برند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
این مطالعه نشان می‌دهد که نیویورک با سرعت ۱ تا ۲ میلی‌متر در سال زیر وزن ساختمان‌های مرتفع خود در حال فرو رفتن در دل زمین است. ممکن است چند میلی‌متر زیاد به نظر نرسد، اما برخی از بخش‌های شهر بسیار سریع‌تر نشست می‌کنند که همتراز با سریع‌ترین نرخ‌های مشاهده‌شده‌ای است که در آن صفحات تکتونیکی با ذوب شدن یخچال‌های طبیعی به عقب برمی‌گردند.
این تغییر شکل می‌تواند برای شهر کم ارتفاعی که بیش از ۸ میلیون نفر در آن زندگی می‌کنند دردسر ایجاد کند، بنابراین یافته‌ها باید تلاش‌های بیشتری را برای توسعه استراتژی‌های کاهش برای مقابله با خطر فزاینده سیل و بالا آمدن سطح دریا در پی داشته باشند.
تام پارسونز زمین شناس از سازمان زمین‌شناسی ایالات متحده و همکارانش در دانشگاه رودآیلند می‌نویسند: «هدف این مقاله افزایش این آگاهی است که هر ساختمان بلندی که در محیط‌های ساحلی دریا، رودخانه یا دریاچه ساخته می‌شود می‌تواند در خطر سیل آینده نقش داشته باشد.»
از سال ۲۰۲۰، دانشمندان تخمین زدند که تمام چیزهایی که انسان تاکنون ساخته، نزدیک به وزن خشک باقی موجودات زنده روی زمین یا در حال حاضر بیشتر از آن است. وزن ساختمان‌ها و جاده‌ها از مجموع همه درختان و درختچه‌ها بیشتر و پلاستیک دو برابر وزن حیوانات است.
در این مطالعه جدید، پارسونز و همکارانش جرم تجمعی بیش از ۱ میلیون ساختمان در شهر نیویورک را محاسبه کردند که به ۷۶۴،۰۰۰،۰۰۰،۰۰۰ کیلوگرم یا ۱.۶۸ تریلیون پوند رسید. سپس شهر را به شبکه‌ای از مربع های ۱۰۰ در ۱۰۰ متر تقسیم کردند و با در نظر گرفتن کشش گرانش، جرم ساختمان را به فشار رو به پایین تبدیل کردند.
برآورد آنها فقط شامل انبوه ساختمان‌ها و محتویات آنها می شود، نه جاده‌ها، پیاده‌روها، پل‌ها، راه‌آهن‌ها و سایر مناطق سنگفرش شده شهر نیویورک. حتی با وجود این محدودیت‌ها، این محاسبات جدید مشاهدات گذشته فرونشست در شهر را با محاسبه زمین‌شناسی سطحی پیچیده در زیر نیویورک که از رسوبات دریاچه‌ای ماسه، گل و لای و خاک رس و رُخنمون‌های سنگ بستر تشکیل شده، اصلاح کرده است.
تیم تحقیقاتی با مقایسه مدل‌ها با داده‌های ماهواره‌ای اندازه‌گیری ارتفاع سطح زمین، فرونشست زمین در شهر را تخمین زد. آنها هشدار می‌دهند که افزایش شهرنشینی، از جمله تخلیه و پمپاژ آب‌های زیرزمینی، تنها می‌تواند به مشکل فرونشست نیویورک بیفزاید.
نیویورک در این ماجرا تنها نیست. یک چهارم پایتخت اندونزی، جاکارتا، ممکن است تا سال ۲۰۵۰ زیر آب باشد و بخش‌هایی از شهر تقریبا ۱۱ سانتی‌متر در سال به دلیل استخراج آب‌های زیرزمینی غرق شود. بیش از ۳۰ میلیون نفر از ساکنان جاکارتا در حال حاضر به چشم‌انداز جابه‌جایی شهر یا کاهش اقدامات اقلیمی، مانند انتخاب اتوبوس‌های برقی، فکر می‌کنند.
خطر سیل برای نیویورک جدی است. بخش اعظم منهتن منهتن تنها ۱ تا ۲ متر بالاتر از سطح فعلی دریا قرار دارد. همچنین طوفان‌های سال ۲۰۱۲ (ساندی) و ۲۰۲۱ (ایدا) نشان دادند که شهر با چه سرعتی می‌تواند زیر آب برود.
بیشتر بخوانید:
ماجرای حباب‌های غول‌پیکر مرموز در اطراف کهکشان راه شیری چیست؟ | پاسخی به چگونگی شکلگیریبه گفته محققان، نیویورک نماد شهرهای ساحلی در حال رشد در سراسر جهان است که می‌بینیم در حال فرورفتن هستند و خطر مغروق شدن شهرها در سیل، یک چالش جهانی است.
مطالعه‌ای در سال ۲۰۲۲ روی ۹۹ شهر ساحلی در سراسر جهان نشان داد که فرونشست ممکن است در مقایسه با افزایش سطح دریا مشکل بزرگ‌تری ایجاد کند. در اکثر شهرهای مورد بررسی، زمین سریع‌تر از بالا آمدن سطح دریا در حال فرونشست است، که یعنی ساکنان زودتر از آنچه مدل‌های اقلیمی پیش‌بینی کرده‌اند، با سیل مواجه خواهند شد.
در حالی که هزاران آسمان خراش قبلا ساخته شده، مسیر آینده سیاره ما چندان مشخص نیست. کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای بهترین گزینه برای محدود کردن خطرات آینده است: چه بالا آمدن دریاها باشد و چه طوفان‌های بزرگ.
این تحقیق در نشریه «Earth's Future» منتشر شده است.
کد خبر 760977 منبع: همشهری آنلاین برچسب‌ها فرونشست زمین سيل دریا و دریاچه اقیانوس ایالات متحده آمریکامنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: فرونشست زمین سيل دریا و دریاچه اقیانوس ایالات متحده آمریکا حال فرو فرو رفتن
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۷۷۳۵۷۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جهان در سراشیبی سقوط نرخ تولد
کاهش نرخ تولد تیتر اول بسیاری از رسانه‌ها در ماه‌های ابتدایی سال ۲۰۲۴ است و مسئولان را به ارائه راه‌کارهای مناسب برای مقابله با این پدیده و کمرنگ کردن تاثیرات آن بر اقتصاد و سیاست شهرها تشویق کرده است.
به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، نرخ زاد و ولد جهانی بر اساس داده‌های بانک جهانی نسبت به سال ۱۹۶۳ که برابر ۵.۳ ثبت شده است، همواره در حال کاهش است و در حال حاضر به ۲.۳ رسیده است. با این وجود، جمعیت جهان در چارچوب پارامترهای رشد در حال افزایش است و سازمان ملل متحد رشد جمعیتی دو میلیاردی را در ۳۰ سال آینده پیش‌بینی می‌کند و این یعنی جمعیت جهان تا سال ۲۰۵۰ به ۹.۷ میلیارد و در دهه ۲۰۸۰ به ۱۰.۴ میلیارد می‌رسد. روند کاهش نرخ تولد در دهه‌های پیشین، بیشتر در کشورهای پردرآمد شمالی مشاهده می‌شد اما این روند در عصر حاضر به سایر مناطق جهان گسترش یافته است و بر اساس برآورد مجمع جهانی اقتصاد، کاهش میزان زاد و ولد به یک پدیده جهانی تبدیل شده است که همه‌گیری کووید -۱۹ این روند را در بسیاری از کشورها تسریع کرده است. همچنین کاهش نرخ تولد با فرایندهای مهاجرت و کاهش جمعیت روستاها مرتبط است، هرچند شهرها نیز از این روند در امان نیستند.
اسپانیا در سال ۲۰۲۳ پایین‌ترین رقم تاریخی تولد را از سال ۱۹۴۱ تا کنون ثبت کرده است که منعکس‌کننده نگرانی‌های فزاینده در مورد کاهش جمعیت است. وضعیت در اسپانیا یک مثال تکان‌دهنده است که نشان از روند گسترده‌تری دارد که در بسیاری از کشورها در حال وقوع است. کاهش جمعیت چین برای دومین سال پیاپی شتاب گرفته است و طبق گزارش اداره ملی آمار چین، تعداد کل مردم چین در سال ۲۰۲۳ با ۰.۲ درصد کاهش به ۱.۴۰۹ میلیارد نفر رسیده است. این کشور سال‌ها است که با روندهایی مبارزه می‌کند که منجر به پیری جمعیت شده و ناشی از سیاست‌های گذشته کنترل جمعیت از جمله سیاست تک‌فرزندی و افزایش بی‌میلی در میان جوانان برای بچه‌دارشدن است. جمعیت ژاپن پس از رسیدن به ۱۲۸ میلیون نفر در سال ۲۰۰۸ شروع به کاهش کرده و در سال ۲۰۲۲ به ۱۲۵ میلیون نفر رسیده است. پیش‌بینی می‌شود که با ادامه این روند، جمعیت ژاپن در سال ۲۱۰۰ به ۶۳ میلیون نفر یعنی نیمی از جمعیت آن در سال ۲۰۲۲ کاهش یابد. این روند در کشورهای دیگر نیز در حال مشاهده است؛ میانگین سنی که افراد برای والدین شدن انتخاب می‌کنند افزایش یافته است، میانگین تعداد فرزندان در هر خانواده کاهش یافته است و درصد فزاینده‌ای از افراد ترجیح می‌دهند بدون فرزند بمانند. نرخ باروری در اسپانیا ۱.۱۹ فرزند به ازای هر زن است، درحالی‌که در فرانسه ۱.۸۳، ایتالیا ۱.۲۵، پرتغال ۱.۳۸ و ایالات متحده ۱.۷ است. در بریتانیا نیز نرخ باروری به پایین‌ترین حد خود در دو دهه گذشته رسیده است.
یکی از عوامل مؤثر بر کاهش تمایل به فرزندآوری، هزینه‌های بالای اقتصادی برای داشتن و تربیت فرزند است که یک مشکل حاد برای خانوارهای کم‌درآمد به شمار می‌آید و منعکس‌کننده افزایش شکاف درآمدی در جوامع است.
در کنار گزارش‌های کاهش جمعیت، مقالات بسیاری حتی جنبه‌های منفی‌تری را در نظر می‌گیرند و تعداد حیوانات خانگی را با تعداد کودکان در کشورها مقایسه می‌کنند. در اسپانیا تعداد سگ‌ها سه میلیون بیشتر از تعداد کودکان است و این خبر در هفته‌های اخیر مورد توجه رسانه‌های اجتماعی قرار گرفته است و از آن به‌عنوان یک عامل مؤثر در کاهش نرخ زاد و ولد و چالش‌های کاهش جمعیت نام برده شده است. با این حال، واقعیت بسیار پیچیده‌تر از خلاصه کردن آن به ترجیح مردم برای نگهداری از حیوانات خانگی بر مسئولیت‌های سنگین تربیت کودک است.
یکی از عوامل مؤثر در کاهش جمعیت کشورهای غربی، نابرابری جنسیتی است، زنانی که مادر می‌شوند شغل خود را از دست می‌دهند، تعادلی بین کار و زندگی و شبکه حمایتی مناسب برای مراقبت از نوزادان وجود ندارد و همین امر منجر به تصمیم‌گیری برای مادرنشدن در این کشورها می‌شود.
کاهش جمعیت با اشتغال نامطمئن و نبود امنیت اقتصادی رابطه مستقیم دارد که به‌طور عمده بر نسل Z و نسل هزاره که در حال حاضر در سن باروری خود هستند تأثیر می‌گذارد. طبق مطالعه دانشگاه ایالتی میشیگان، از هر پنج بزرگسال در ایالات متحده، یک نفر تمایل به بچه‌دار شدن ندارد.
تغییر جهانی در سبک زندگی نیز اثرات قابل‌توجهی در این روند دارد و با افزایش مهاجرت بیشتر مردم به مناطق شهری، میانگین تعداد فرزندان در هر خانواده نیز کاهش می‌یابد چراکه شهرها آهنربای اصلی جمعیت جهان در قرن بیست‌ویکم هستند.
ارتباط بین شهرها و نرخ زاد و ولد، فراتر از توضیح دلایل کاهش نرخ تولد است و توضیح پیامدهای این روند کاهشی نیز اهمیت ویژه‌ای دارد. یکی از این پیامدها، کاهش جمعیت است که برای شهرهای آینده مشکل بزرگی ایجاد خواهد کرد. مطالعه انجام‌شده توسط دانشگاه ایلینوی شیکاگو پیش‌بینی می‌کند که ۴۳ درصد از شهرهای ایالات متحده تا سال ۲۱۰۰ کاهش جمعیت را تجربه می‌کنند و فقط کلان‌شهرها شاهد افزایش جمعیت خواهند بود. البته این کاهش جمعیت تنها به دلیل کاهش نرخ تولد نیست و عوامل دیگر مانند تغییرات آب‌وهوا و افزایش هزینه‌های زندگی نیز در این اتفاق اثر دارند. در آینده نزدیک شهرهای متوسط با کاهش جمعیتی مواجه می‌شوند که در حال حاضر در مناطق روستایی تجربه می‌شود. شهرهای کوچک در بعضی مناطق اروپا هم اکنون در حال تجربه این کاهش جمعیت هستند.
پرداختن به موضوع کاهش جمعیت و چالش‌های ناشی از پیری جمعیت نیازمند تصمیم‌گیری فعالانه توسط سازمان‌های برنامه‌ریزی شهری است. پویایی در حال تغییر، برخی از زیرساخت‌ها و خدمات شهری را منسوخ می‌کند و نیاز به توسعه زیرساخت‌های جدید را بیش از پیش مطرح می‌کند که شهرها باید برای پاسخ به این چالش، مجموعه‌ای از بهترین شیوه‌ها را اتخاذ کنند.
چالش‌های جمعیتی همچنین با مسائل اقتصادی، اجتماعی و حتی سیاسی مرتبط هستند، تولید ناخالص داخلی هر کشور با کاهش جمعیت نیروی کار کاهش می‌یابد، مگر اینکه افزایش زیادی در بهره‌وری وجود داشته باشد. کمبود نیروی کار بر بخش‌ها و مشاغل مختلف به‌ویژه بخش خدمات اجتماعی و عمومی مانند آموزش و مراقبت‌های بهداشتی تأثیر می‌گذارد و ممکن است منجر به تعطیلی بعضی مراکز و مشاغل شود. شهرها باید کاهش جمعیت و کاهش نرخ زاد و ولد را در استراتژی‌ها و پیش‌بینی‌های خود بگنجانند تا بتوانند به شیوه مؤثر به چالش‌ها و مشکلات پیش‌آمده رسیدگی کنند.
بعضی از شهرها توانسته‌اند راه‌های موفقیت‌آمیزی برای رسیدگی به این چالش‌ها ارائه دهند، برای مثال شهر ساراگوزا در اسپانیا، «فروشگاه‌های دوستانه» را متناسب با نیازهای افراد مسن پیاده‌سازی کرده است، اسلو در نروژ، خدمات حمل‌ونقل کم‌هزینه را در اولویت برنامه‌های خود قرار داده است، شهر آمستردام هلند، طرح‌ها و بحث‌های فرهنگی را برای رسیدگی به نیازهای جمعیت سالخورده معرفی کرده است و بارسلون با کمک طرح مسکن‌های اشتراکی، از زندگی مشترک بین‌نسلی حمایت می‌کند. ژاپن سقف کمک‌هزینه‌های آموزشی را از دبیرستان به آموزش عالی افزایش داده و کمک‌های اقتصادی بیشتری برای حمایت از فرزندآوری اختصاص داده است. بعضی از شهرهای چین مردم را به فرزندآوری در سال زودیاک چینی اژدها (سال ۲۰۲۴) که سال فرخنده‌ای برای چینی‌ها به حساب می‌آید، تشویق کرده‌اند. هدف همه این طرح‌ها، توقف روند کاهشی میزان زادوولد، تقویت همزیستی و رسیدگی مؤثر به چالش‌های مرتبط با پیری جمعیت است.
امیدواری ژینولا به کامبک پاری سن ژرمن مقابل دورتموند: آنها از نظر جسمانی، تکنیکی و تاکتیکی آماده هستند